Jednym z pierwszych wpisów, jakie wrzuciłam na bloga był wpis pod tytułem Nie chcę wnosić odwołania! Znajdziesz w nim wszystkie kwestie formalne dotyczące zrzeczenia się odwołania od decyzji administracyjnej.
Tytuł był o tyle przewrotny, że przecież właśnie uruchomiłam blog o… odwołaniu. Niemniej okazało się, że czasem nie chcemy wnosić odwołania, ale chcemy jedynie złożyć oświadczenie o zrzeczeniu się odwołania i nieco przyspieszyć (i zakończyć) całą procedurę. Na tę okoliczność przygotowałam dla Ciebie prosty wzór oświadczenia o zrzeczeniu się odwołania – myślę, że wykorzystasz go na różne okazje.
Z czym kojarzy Ci się sformułowanie „podanie”? Pewnie „podanie o przyjęcie do pracy”? Moim studentom zazwyczaj podanie kojarzy się z pismami składanymi na studiach (np. do dziekana o egzamin warunkowy albo podaniem o stypendium). Nie zawsze jednak pamiętają o tym, że jak składają odwołanie (chociażby od decyzji odmawiającej przyznania indywidualnej organizacji studiów), to też składają jeden z rodzajów podania – odwołanie.
Odwołanie to podanie w rozumieniu art. 63 § 2 KPA – musi więc spełnić wymogi dotyczące formy wnoszenia i treści podania, a więc zawierać co najmniej:
wskazanie osoby, od której pochodzi,
jej adres,
żądanie oraz
czynić zadość innym wymaganiom ustalonym w przepisach szczególnych.
O ile punkty 1-3 nie budzą większych wątpliwości, o tyle w przypadku pkt 4 musimy sięgnąć do treści art. 128 KPA:
Odwołanie nie wymaga szczegółowego uzasadnienia. Wystarczy, jeżeli z odwołania wynika, że strona nie jest zadowolona z wydanej decyzji. Przepisy szczególne mogą ustalać inne wymogi co do treści odwołania.
Ważny pierwszy element odwołania: wyrażenie niezadowolenia z wydanej decyzji. Oprócz tego, że napiszesz:
Nie podoba mi się ta decyzja…
dopisz również:
… Wojewody Mazowieckiego z dnia 11 stycznia 2018 r., sygn. akt WZ-IV.34.567.2018.
Wskaż, jaką decyzję zaskarżasz! Organ nie musi się domyślać, o którą decyzję Ci chodzi – a przecież być może jesteś stroną więcej niż w jednym postępowaniu przed tym organem. Tym bardziej organ może nie wpaść na to, od której decyzji się odwołujesz.
Co zrobić, jeśli jesteś niezadowolony tylko z uzasadnienia decyzji, a samo rozstrzygnięcie jest w porządku? Możesz oczywiście w odwołaniu podnieść zarzuty dotyczące uzasadnienia. Niemniej jednak, organ odwoławczy nie zajmie się tylko kwestią uzasadnienia, ale całą sprawę rozpatrzy raz jeszcze i rozstrzygnie.
Poza tym pamiętaj – jeśli nie zatytułujesz swojego pisma jako „Odwołanie”, to jeszcze nie koniec świata. Organ przede wszystkim bada treść Twojego pisma.
Jeśli interesuje Cię temat konstrukcji odwołania od decyzji, śledź mnie koniecznie – mailowo lub przez media społecznościowe (po prawej stronie znajdziesz odnośnik do moich stron).
Wkrótce na blogu pojawi się krótki poradnik z wzorem odwołania.
Nie tak dawno informowałam Cię, że Zakład Prawa Administracyjnego, w którym pracuję od ponad 6 lat, organizuje konferencję dotyczącą zawodów zaufania publicznego. I faktycznie, dokładnie miesiąc temu, 13 grudnia 2018 r. na Wydziale Prawa i Administracji UMK w Toruniu, odbyła się Ogólnopolska Konferencja Naukowa Prawniczych Zawodów Zaufania Publicznego p.t.: Perspektywy rozwoju samorządów prawniczych.
Wystąpienia praktyków (radców prawnych, adwokatów i komorników), jak również przedstawicieli nauki były przyczynkiem do niezwykle burzliwych dyskusji, odbywających się po poszczególnych panelach w trakcie konferencji. Jeśli chcesz zobaczyć, jakie tematy zostały poruszone, sprawdź program.
W mojej pracy zawodowej zdarza mi się usłyszeć dość często pytanie: Pani Mecenas, dostałam decyzję i co dalej? Wnosimy odwołanie, skargę czy może nic nie robimy?
Jest jeszcze trzecie pytanie, ale ono zdarza się niezwykle rzadko: a może lepiej wnieść sprzeciw od decyzji?
Wbrew pozorom odpowiedź na to pytanie wcale nie jest oczywista, zaś odwołanie to zasadniczo różni się od sprzeciwu, a sprzeciw – od skargi do sądu administracyjnego. Nie tak dawno wspominałam o niewielkich różnicach między odwołaniem a wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. W tym przypadku chodziło jednak wyłącznie o to, że od decyzji organów co do zasady przysługuje odwołanie, a od decyzji ministra albo samorządowego kolegium odwoławczego – wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. „Środek” obu pism, czyli żądanie i uzasadnienie, zasadniczo nie będzie się różnił.
Pierwsza ważna informacja dla Ciebie: sprzeciw przysługuje tylko od decyzji, o której mowa w art. 138 §2 KPA. Jest to decyzja organu II instancji, nazywana decyzją kasatoryjną (uchylająca zaskarżoną decyzję i przekazująca sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji). Od tej decyzji, w drodze wyjątku, nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego, ale sprzeciw – jest to zupełnie odrębny od skargi środek zaskarżenia! Skargę możesz natomiast wnieść, jeśli organ II instancji utrzymuje w mocy decyzję organu I instancji albo np. uchyla zaskarżoną decyzję i sam orzeka co do istoty sprawy.
Druga ważna rzecz – decyzja kasatoryjna jest wydawana wyłącznie wtedy, gdy decyzja będąca przedmiotem odwołania została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, a konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie. Nie da się ukryć – odwołanie w tej sprawie (albo wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy) – już wnosiłaś/eś. Decyzja kasatoryjna to skutek fatalnie prowadzonego przez organ (pod względem proceduralnym) postępowania. Natomiast Ty masz opcję, żeby ją zaskarżyć, jeśli z jakichś względów jest ona dla Ciebie niekorzystna.
Jest to dość nowa instytucja – funkcjonuje dopiero od 1 czerwca 2017 r. W uzasadnieniu do projektu pisano, że ustanowiono „sprzeciw od decyzji” po to, aby zwiększyć efektywność i przyspieszyć rozpatrywanie spraw przed organami administracji publicznej. Czy rzeczywiście? Na razie chyba nie widać jakiejś znaczącej poprawy, ale 1,5 roku w toku prowadzenia spraw to nie jest zbyt długo. Na efekty raczej trzeba jednak poczekać.
Zarówno mi, jak i mojemu mężowi Jakubowi, bardzo zależało w tym roku, aby uniknąć tego szaleństwa, które panuje w pociągach PKP przed świętami. Ludzie, obładowani ogromnymi torbami z prezentami, mega wielkie walizy, krzyczące dzieci, nerwowe zwierzaki i konduktorzy, którzy totalnie nie ogarniają, co się dzieje. Tak, zdecydowanie mamy dość dojazdów na co dzień. Wykazałam się więc maksimum przebiegłości i kupiłam bilety nie na piątek przed Wigilią, ale na sobotę, stwierdzając, że większość ludzi na pewno już w piątek wyjedzie.
O ja naiwna! W sobotę o 14stej do pociągu relacji Warszawa-Bydgoszcz wsiadło tyle ludzi, że mieliśmy wrażenie, że pociąg za chwilę nie ruszy z nadmiaru ciężaru, a walizka jednego czy drugiego pasażera wyląduje na moich kolanach z braku miejsca gdziekolwiek indziej. W takich momentach – jak się domyślasz – marzę o własnym samochodzie i totalnym komforcie podczas „driving home for Christmas„…
Piszę te słowa właśnie w owym pociągu będąc (nie mając na kolanach niczego, prócz własnego komputera) i chcąc złożyć Ci życzenia świąteczne zawczasu, albowiem obawiam się, że po przyjeździe do domu wpadnę w wir przygotowań, pichcenia i krzątania się. Co zresztą bardzo lubię, ma to swój urok.
Widziałam ostatnio u kogoś na Instagramie świetne życzenia: abyś potrafił, drogi Czytelniku, zachować work-life balancepodczas tego naszego świętowania. Praca jest bardzo ważna, ale jednak – nie najważniejsza (to tak w szczególności do kolegów po fachu :). Od siebie dorzucam coś, czego mi zawsze najbardziej brakuje, a więc spokoju i braku nerwów podczas spędzania Bożego Narodzenia. Zdrowia i szczęścia oczywiście również życzę!
Ostatnio usłyszałam historię o tym, jak pewien pan pytał prawnika, ile razy wójt „ponownie rozpatrzy jego sprawę”. Bo on w sumie to nie chce składać odwołania, tylko wolałby złożyć wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, bo to przecież środek odwoławczy wielokrotnego użytku 🙂
No nie. To nie do końca tak. Wbrew pozorom wnioskowi o ponowne rozpatrzenie sprawy jest bardzo blisko (jeśli chodzi o charakter prawny) do odwołania. Jest to pismo, które będzie wyglądało dokładnie tak jak odwołanie, tylko skierujesz je do pewnych oznaczonych w KPA organów, no i oczywiście nazwiesz je „wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy”.
Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy służy od decyzji wydanej w I instancji przez ministra lub samorządowe kolegium odwoławcze. Jak już wspomniałam – różnica między tymi dwoma pismami jest właściwie niewielka. Nie zmienia to jednak faktu, że nie można traktować wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy i odwołania jako tożsamych instytucji.
Zgodnie z treścią art. 127 § 3 KPA:
Od decyzji wydanej w pierwszej instancji przez ministra lub samorządowe kolegium odwoławcze nie służy odwołanie, jednakże strona niezadowolona z decyzji może zwrócić się do tego organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy; do wniosku tego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od decyzji.
Trudno nazwać ten przepis definicją wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, ale powiedzmy, że jest mu do niej blisko 🙂
Co jest tutaj istotne?
ORGAN: minister lub SKO;
Brak zadowolenia z decyzji (czyli to, co jest zawsze przyczyną skarżenia decyzji administracyjnych);
Odpowiednie stosowanie przepisów dotyczących ODWOŁAŃ.
W szczególności znaczenie ma ten ostatni punkt – prowadzi nas wprost do odpowiedzi na tytułowe pytanie. Odwołanie od decyzji wnosimy tylko raz – potem sprawę rozstrzyga organ II instancji, po decyzji którego (mówiąc w skrócie) albo trafimy z naszą sprawą do sądu administracyjnego, albo będzie ona jeszcze raz rozpatrywana przez organy administracji publicznej. Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy również wniesiemy od danej decyzji tylko raz. „Ponownie” oznacza „po raz drugi”. W tym przypadku – po raz drugi i ostatni.
Ostatnio Rafał Chmielewski, którego być może znasz jako twórcę web.lex, zaprosił mnie do swojego podcastu W drodze do kancelarii. No dobra, może nie zaprosił, trochę się sama wprosiłam, ale przyznam szczerze – podcasty są dla mnie fascynującą formą kontaktu. Sama się trochę „próbowałam” z podcastami (jeśli chcesz usłyszeć moje wytwory, zajrzyj na SoundCloud), dlatego ogromnym zaszczytem było dla mnie zasiąść pod drugiej stronie mikrofonu.
Rafał odpytał mnie dość szczegółowo – myślę, że będzie to ciekawe dla osób, które pytają mnie o połączenie kariery naukowej i praktyki. Opowiadam też o swoim blogowaniu, mówię, co mam wspólnego z marketingiem prawniczym, oraz dlaczego poszłam na prawo i aplikację radcowską. Mówię też, czy warto iść taką ścieżką, którą ja wybrałam 😉
Podcast i oczywiście sam Rafał stał się dla mnie dodatkowo motywacją do powrotu do blogowania. Liczę, że w 2019 r. sporo się tutaj zadzieje! Dziękuję Rafał, to również Twoja zasługa.
Mam ogromny zaszczyt zaprosić Cię na konferencję, organizowaną przez Zakład Prawa Administracyjnego Wydziału Prawa i Administracji UMK w Toruniu we współpracy z Kołem Naukowym Marketingu Prawniczego, Ogólnopolską Konferencję Naukową Prawniczych Zawodów Zaufania Publicznego p.t.:
„Perspektywy rozwoju samorządów prawniczych”
Konferencja odbędzie się w dniu 13 grudnia 2018 r. w Toruniu i poświęcona zostanie przede wszystkim zagadnieniom dotyczącym prawniczych zawodów zaufania publicznego i ich rozwoju w kontekście zmian, którym podlega nieustannie polskie prawodawstwo. Problematyka ta będzie rozpatrywana w dwóch panelach, z których jeden będzie poświęcony aspektom teoretyczno-naukowym zagadnienia perspektyw rozwoju, drugi zaś aspektom praktycznym.
Planujemy wystąpienia notariuszy, komorników, radców prawnych oraz adwokatów.
Termin na zgłoszenia upływa w dniu 25.11.2018 r.
Owocem obrad będzie publikacja pokonferencyjna.
WSZYSTKIE SZCZEGÓŁY TUTAJ: https://konferencjazzp.umk.pl
Gdy podczas koncertu The Rolling Stones na Stadionie Narodowym Mick Jagger ze sceny powiedział, że jest za stary by być sędzią, pod Sądem Najwyższym wciąż trwały protesty w obronie polskiego sądownictwa, jego niezawisłości i niezależności. Skoro się spotykali, to znaczy, że dochodziło do odbywania zgromadzeń. A jeśli zgromadzenie – to poprzedzać je musi decyzja i możliwość odwołania się od niej, jeśli nie jest korzystna dla organizatorów zgromadzenia.
Dzisiaj kilka słów właśnie o procedurze odwołania od decyzji o zakazie zgromadzenia.
Decyzja o zakazie zgromadzenia
Żeby zorganizować zgromadzenie organizator musi złożyć do organu odpowiednie zawiadomienie. Zwróćcie uwagę na to sformułowanie: zawiadomienie, co oznacza, że nie ma potrzeby, aby organ dodatkowo zezwalał na organizację zgromadzenia.
Może natomiast się mu sprzeciwić, co czyni w drodze decyzji administracyjnej, wydawanej nie później niż na 96 godzin przed planowaną datą zgromadzenia, jeżeli:
jego cel narusza wolność pokojowego zgromadzania się,
jego odbycie narusza art. 4 (jest to przepis dotyczący pełnej zdolności do czynności prawnych organizatora lub zakazu uczestnictwa osób posiadających przy sobie broń, materiały wybuchowe, wyroby pirotechniczne lub inne niebezpieczne materiały lub narzędzia) lub zasady organizowania zgromadzeń albo
cel zgromadzenia lub jego odbycie naruszają przepisy karne;
jego odbycie może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach;
zgromadzenie ma się odbyć w miejscu i czasie, w których odbywają się zgromadzenia organizowane cyklicznie.
Jak się skutecznie odwołać od decyzji o zakazie?
Postępowanie odwoławcze w przypadku decyzji o zakazie organizacji zgromadzenia jest jednym z rodzajów tzw. postępowań hybrydowych. Oznacza to, że sprawa, która toczyła się przed organem administracji, trafia do sądu powszechnego (a nie do sądu administracyjnego)
Zgodnie z art. 16 ust. 1 Prawa o zgromadzeniach:
Odwołanie od decyzji o zakazie zgromadzenia wnosi się bezpośrednio do sądu okręgowego właściwego ze względu na siedzibę organu gminy w terminie 24 godzin od jej udostępnienia w Biuletynie Informacji Publicznej. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji o zakazie zgromadzenia.
Ważne jest tutaj słowo „bezpośrednio”. Zazwyczaj odwołania/apelacje/skargi wnosi się „za pośrednictwem” organu czy sądu. W tym postępowaniu liczy się CZAS. Więc robimy wszystko szybciej, niż zazwyczaj. Wnosimy odwołanie bezpośrednio do sądu okręgowego z pominięciem nawet poczty – po prostu zanosimy je wprost do właściwego sądu. Mamy na to tylko 24h – to naprawdę niewiele czasu.
Szybki tryb rozpatrzenia przez sąd
Sąd okręgowy musi zawiadomić niezwłocznie organ gminy o wniesieniu odwołania, oraz dać znać, jaki jest termin rozprawy – czyni to za pomocą środków komunikacji elektronicznej, wszystko dla usprawnienia przepływu informacji. Rozpatrzenie odwołania od decyzji ozakazie zgromadzenia w postępowaniu nieprocesowym następuje niezwłocznie, najpóźniej w ciągu 24 godzin od wniesienia odwołania.
Uczestnicy (organ gminy i odwołujący) nie muszą pojawiać się na rozprawie – sąd doręczy im niezwłocznie postanowienie kończące postępowanie w sprawie wraz z uzasadnieniem.
Co dalej?
Jeśli postanowienie jest pozytywne dla organizatorów zgromadzenia (uwzględnia odwołanie), wówczas podlega natychmiastowemu wykonaniu.
Natomiast jeśli odwołanie nie zostało uwzględnione, wówczas przysługuje (w terminie 24 godzin od jego wydania) zażalenie do sądu apelacyjnego, który rozpoznaje je w terminie 24 godzin.
Od postanowienia sądu II instancji nie przysługuje już skarga kasacyjna i podlega ono natychmiastowemu wykonaniu.
Jak terminy wyglądają w praktyce?
Decyzja zapada 96 godzin przed planowanym terminem zgromadzenia – zgromadzenie jest zaplanowane na 15.08.2018 r. na godz. 12:00 – decyzja zapada 11.08.2018 r. o godz. 11:00.
Następnie do 12.08.2018 r. do godz. 11:00 jest czas na wniesienie odwołania do sądu okręgowego.
Do 13.08.2018 r. do godz. 11:00 sąd okręgowy wydaje postanowienie w sprawie.
Do 14.08.2018 r. do godz. 11:00 możemy wnieść do sądu apelacyjnego zażalenie na postanowienie.
Sąd apelacyjny do 15.08.2018 r. do godz. 11:00 wyda postanowienie w sprawie.
O godz. 12:00 odbędzie się (lub nie) zaplanowane zgromadzenie.
U nas w rodzinie prawo administracyjne od początku „miesza się” z innymi dziedzinami prawa. Mój mąż Kuba specjalizuje się w prawie pracy i razem ciągle odkrywamy, jak te dwie dziedziny wzajemnie się przenikają. Dzisiaj od niego dwa słowa na temat skutecznego odwołania się od orzeczenia lekarza medycyny pracy.
dr Jakub Murszewski – radca prawny, specjalizujący się w prawie pracy i dziedzinach pokrewnych. W wolnym czasie bada związki prawa z HR, o czym możesz przeczytać, śledząc jego profil na LinkedIn, dokształca się z coachingu osobistego i z pasją ogląda podróżnicze blogi na YouTube.
Wielokrotnie spotkałem się w swojej praktyce zawodowej z pytaniem, co zrobić, jak pracownik nie uzyska zdolności do pracy, po tym, jak został skierowany na profilaktyczne badania lekarskie medycyny pracy.
Rozwiązaniem jest odwołanie się od orzeczenia lekarza medycyny pracy. Do konstruowania tego rodzaju odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące odwołania, choć oczywiście są pewne przepisy szczególne, o czym poniżej.
Zasady składania odwołania od orzeczenia lekarskiego
Odwołanie może złożyć zarówno niezadowolony pracodawca, jak i pracownik. Obaj muszą jednak bezwzględnie pamiętać, że na przygotowanie odwołania wraz z uzasadnieniem mają tylko 7 dni!
Odwołanie wnosimy – co do zasady – do Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy właściwego ze względu na miejsce świadczenia pracy lub siedzibę jednostki organizacyjnej, w której jest zatrudniony pracownik. Ale! Nie kierujemy odwołania bezpośredniego do WOMPu, tylko składamy za pośrednictwem lekarza medycyny pracy, który wydał orzeczenie lekarskie.
Po wniesieniu odwołania, lekarz, za pośrednictwem którego złożyliśmy odwołanie, w terminie 7 dni od dnia otrzymania odwołania, przekazuje je wraz z dokumentacją stanowiącą podstawę wydanego orzeczenia lekarskiego do właściwego Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy. Następnie WOMP ma 14 dni, od dnia otrzymania odwołania, na przeprowadzenie kolejnych badań lekarskich. Warto zapamiętać, że orzeczenie lekarskie, wydane w wyniku odwołania, jest ostateczne. To oznacza, że już nie będziemy mogli się odwołać do innego organu.
Jak przygotować odwołanie?
Pamiętaj! Odwołujemy się od orzeczenia, z którym się nie zgadzamy, czyli np. kiedy:
lekarz medycyny pracy nie daje pracownikowi zdolności do pracy;
w orzeczeniu jest wskazane, że pracownik jest co prawda zdolny, niemniej jednak widnieje adnotacja, że może np. wykonywać ręczne prace transportowe do 1 kg, a w skierowaniu był określony inny zakres tego czynnika.
Mając przed sobą takie orzeczenie w odwołaniu wskazujemy, od czego się odwołujemy (całość czy część orzeczenia, wskazujemy ją) i dlaczego się nie zgadzamy. Do odwołania dołączamy także orzeczenie lekarskie, od którego się odwołujemy oraz skierowania na badania.
Odwołanie napisane! Co dalej?
Oczywiście wysyłamy – za pośrednictwem Poczty Polskiej do lekarza, który wydał orzeczenie lekarskie. Pamiętaj, że jeśli chcesz dochować terminu, to „liczy się” stempel na kopercie. Możesz także osobiście wnieść odwołanie – w takiej sytuacji warto poprosić o potwierdzenie złożenia odwołania na drugim, wcześniej przygotowanym egzemplarzu.
Zdaję sobie sprawę z tego, że pracownik nie może być dopuszczony do pracy bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie. Dlatego decyzje lekarzy medycyny pracy sprawiają niekiedy pracodawcom sporo problemów. Warto w takiej sytuacji spróbować odwołać – dlatego przygotowałem dla Ciebie prosty wzór z odwołaniem.
